เบี้ยแก้รุ่นแรก หมื่นยันต์พันแก้ หลวงปู่ทอง วัดหินแร่เก่า

เบี้ยแก้รุ่นแรก หมื่นยันต์พันแก้ หลวงปู่ทอง วัดหินแร่เก่า ฉะเชิงเทรา

หลวงปู่ ทอง ปัญญาวโร 84 ปี 55 พรรษา เดิมถือกำเนิดที่ จังหวัดปราจีนบุรี เดิมเริ่มบวชที่บ้านเกิดปราจีนบุรีตั้งแต่ปี 2502 ปฏิบัติธรรมด้วยใจที่รัก ต่อมาพอเริ่มบวชได้ไม่นาน ในจังหวัดปราจีนบุรีในช่วงนั้น ถือว่าขึ้นชื่อมากเรียกว่าเป็นอาณาจักรแห่งเมืองยาสั่ง ซึ่งสมัยนั้นไม่ว่าใครถ้าได้ยินชื่อเมืองนี้ จะต้องขนหัวลุก เพราะเต็มไปด้วยยาสั่ง และการปล่อยของ เช่นเสกหนังกลองเข้าท้อง บิดไส้ เสกใบไม้เป็นต่อเป็นแตน ซึ่งเป็นฝีมือของชาวเขมรที่เข้ามาอยู่เป็นจำนวนมาก หลวงปู่เห็นเช่นนั้นจึงสนใจที่จะร่ำเรียนวิชาเพื่อมาช่วยชาวบ้านที่เดือด ร้อน คอยกัน - คอยแก้ ซึ่งช่วงนั้นหลวงพ่อสนิท วัดลำบัวลอย จังหวัดนครนายก ท่านโด่งดังมากเรื่องจระเข้โทน เมื่อรู้เช่นนั้นในปี 2519 หลวงปู่ทอง จึงได้ไปขอศึกษา และถ่ายทอดวิชาการทำจระเข้ ที่วัดลำบัวลอย กับหลวงพ่อสนิท แบบตัวต่อตัว เรียกว่าเริ่มจากศูนย์ ในขณะนั้นไปใหม่ๆ หลวงพ่อสนิทไม่ได้สอนอะไรท่าน ให้ไปม้วนตะกรุด และดูแลให้ญาติโยมที่มาบูชาวัตถุมงคลสักพักนึง หลวงพ่อสนิทเห็นความตั้งใจ และจุดมุ่งหมายที่จะนำวิชาอาคมเหล่านี้ไปใช้ หลวงพ่อสนิทก็เริ่มสอนวิชาเรื่อยมาตั้งแต่ขั้นตอนแรก จนถึงวิธีทำแบบล่ะเอียด ด้วยความเมตตาของหลวงพ่อสนิทที่มีต่อศิษย์บางครั้งท่านยังให้หลวงปู่ทองเข้า ร่วมเสกวัตถุมงคลของท่านโดยนั่งอยู่ใกล้ๆท่านหลายครั้งหลายพิธี ระหว่างที่รับทอดวิชาจากหลวงพ่อสนิท หลวงปู่ทองยังได้ศึกษาร่ำเรียนวิชาเขียนอักขระยันต์นอกสายอาทิเช่น ยันต์ครู ยันต์ลงตะกรุด ยันต์แก้ ยันต์กัน ยันต์เมตตามหานิยม และยันต์อื่นๆอีกมากมาย และยังด้วยความมุ่งมานะใฝ่หาที่จะอยากรู้ หลวงปู่ทองยังได้ทดลองทำตะกรุดมาเป็นหลายร้อยดอก แต่ล่ะดอกดีคนล่ะด้านบางดอกใช้ไม่ดีหลวงปู่ก็โยนทิ้งไป ดอกไหนใช้ได้ผลหลวงปู่ก็เก็บไว้ บางดอกลองยิงถึงกับปืนแตก ดอกนั้นหลวงปู่ทองให้ชื่อว่าตะกรุดอุดปืน จนเมื่อถึงปี 2533 หลวงปู่ทองเห็นว่ารบกวนหลวงพ่อสนิทมานานและวิชาการทำจระเข้โทนก็ได้ร่ำเรียน มาจนหมดแล้ว จึงอยากจะออกศึกษาวิชาโดยการออกธุดงค์ไปเรื่อยตามป่าตามเขาที่เขาร่ำลือกัน หลวงพ่อสนิทท่านยังสักยันต์จระเข้ประทับไว้ที่กลางอกท่านเพื่อไว้กันภัย อันตราย เข้าป่าเข้าเขาอีกด้วย จากนั้นหลวงปู่ทองก็ธุดงค์มาเรื่อยยังได้นิมิตถึงพ่อปู่สิงห์สมิงพราย พ่อปู่ฤาษีตาไฟ มาสั่งมาสอนวิชากลางป่าเขาลำเนาไพร หลวงปู่ทองยังทดลองทำเบี้ยแก้แจกชาวบ้านแต่ไม่สำเร็จ จนได้มาพบหมอเขมรนองญาท่านหนึ่ง เชี่ยวชาญเรื่องเบี้ยแก้ไว้คอยกันคอยแก้ ประมาณตำหรับเดียวกับหลวงปู่รอด วัดนายโรง ที่เก่งเรื่องเบี้ยแก้ โดยว่าตัวเบี้ยต้องมีฟัน 32 ซี่ ปรอทต้องใส่ในปริมาณที่ถูกต้อง ชันโรงใต้ดิน จะต้องใช้ชันโรงที่มีรังอยู่ใต้ดิน แผ่นตะกั่วจะต้องใช้เป็นแผ่นตะกั่วน้ำนมเท่านั้น โดยหมอเขมรนองญาเป็นศิษย์สายเดียวกัน ได้ถ่ายทอดและขั้นตอนการทำจนได้ผล แล้วหลวงปู่ก็ออกธุดงธ์ผ่านมาทางเขาหินซ้อนและได้ศึกษาถึงแร่ธรรมชาติที่ อาถรรพ์ช่วยเรื่องคุนไสย์ และกันภัยวิธีถอดธาตุดิน น้ำ ลม ไฟ ออกจากแร่ต่างๆ ยังมีเรื่องราวที่มีผู้พบจริง ประสบจริงอีกมากมายเล่าไม่รู้จบตัวอย่างเช่น

หลวงปู่นิมิตล่วงหน้า และหลับตารักษาคน
คือหลังจากที่หลวงปู่เดินสายร่ำเรียนวิชาจนสำเร็จลุล่วง หลวงปู่ก็ออกธุดงค์ไปเรื่อยตามวัด หลวงปู่มีบารมีสูงแวะที่ไหนมีแต่คนขอให้ช่วยโน่นช่วยนี่ ปวดหลัง ปวดข้อ ปวดเข่า หลวงปู่หลับตารักษาได้ด้วยคาถาอาคม แถมยังนิมิตล่วงหน้าว่าใครจะเป็นยังไง เกิดอะไร และแก้ยังไง ถือว่าท่านเก่งมากๆ ค่าครูหลวงปู่ไม่คิดแล้วแต่จะทำบุญ ครั้นเมื่ออยู่ วัดมาบคล้า อ.บ้านบึง จ.ชลบุรี หลวงปู่ได้ค่าครูสร้างโบสถ์ได้ 1 หลัง และธุดงค์มาที่วัดแจ้ง จ.ปราจีนบุรี ค่าครูหลวงปู่ที่ชาวบ้านช่วยกันมาก็ยังสร้างโบสถ์ได้อีก 1 หลัง หลวงปู่ทองท่านเมตตาท่านไม่จับเงิน มีเท่าไหร่ก็สร้างโบสถ

หลวงปู่คนเดียวต้องใช้ฝีพาย 5 คน
เมื่อครั้งที่หลวงปู่อยู่วัดมาบคล้า ชาวบ้านแถวนั้นคงจะรู้จักหลวงปู่ดี และเมื่อเห็นหลวงปู่นั่งเรือมาบิณฑบาตรโดยมีฝีพายมาให้ก็เป็นเรื่องปกติ แต่ถ้าใครไม่เคยเห็นก็คงตกใจเมื่อหลวงปู่ต้องใช้ฝีพายถึง 5 คน เรื่องมีอยู่ว่าวันหนึ่งหลวงปู่จะออกบิณฑบาตรในตลาดน้ำ ก็เลยให้เด็กวัดเตรียมเรือไว้ เมื่อหลวงปู่ขึ้นเรือจึงหันไปถามเด็กวัดว่า “พายคนเดียวจะพากูไหวหรอ” เด็กวัดได้ยินเช่นนั้นตอบทันควัน สบายมากหลวงปู่ พอเริ่มพายเท่านั้นแหละ รู้สึกเหมือนมีคนนั่งในเรือ 5 คน ทั้งๆที่มีแค่หลวงปู่กับฝีพายแค่ 2 คน พายไปได้ที่ล่ะนิด ทีล่ะนิดยังไม่พ้นท่าเลย เด็กวัดถามทำไมหลวงปู่ตัวหนักจัง หลวงปู่ท่านหัวเราะแล้วตอบว่า “กูไม่ได้มาคนเดียวครูบาอาจารย์ท่านมากันหมดเลย” เด็กวัดถึงกับอึ้ง จึงเปลี่ยนเรือลำใหญ่แล้วตามฝีพายมาทั้งหมด 5 คน ถึงจะพาหลวงปู่บิณฑบาตรได้

ยาเส้นตัวเดียวหลวงปู่ดูดได้ทั้งวันไม่มอด และไม่หมด
หลวงปู่ทองเมื่อครั้งสมัยธุดงธ์เข้าป่า นิมิตถึงพ่อปู่สิงห์สมิงพราย และพ่อปู่ฤาษีตาไฟ หลวงปู่จะต้องเตรียมยาเส้นและใบจากไว้ทุกครั้งเพื่อ เป็นเครื่องเส้นไหว้ครูบาอาจารย์ และตัวท่านเองก็ดูดเองด้วยตั้งแต่ตอนนั้น เวลาอยู่ในป่าในเขาไม่ได้หาง่ายๆ ถ้าไม่ได้เตรียมให้พร้อม ชาวบ้านที่นำมาถวายก่อนขึ้นเขาเตรียมมาให้เป็นหีบๆ แต่หลวงปู่ไม่รับหลวงปู่บอก “เอาแค่หยิบมือพอกูดูดได้เป็นเดือน แค่ตัวเดียวดูดได้ทั้งวัน ไม่มีมอด ไม่มีหมด”

จนปัจจุบันหลวงปู่ทองได้มาเป็นเจ้าอาวาสอยู่วัดหินแร่เก่า ต.ท่ากระดาน อ.สนามชัยเขต จ.ฉะเชิงเทรา ด้วยวัยชราภาพและโรคเบาหวานประจำตัวทำให้ดวงตาทั้ง 2 ข้างพล่ามัวเห็นบ้างบางทีก็เห็นจางๆ ด้วยวาจาว่า ”เห็นทีจะอยู่ไม่กี่ปีคงตาย แต่กูก็จะอยู่สร้างโบสถ์หลังนี้ให้เสร็จก่อน” และหลวงปู่ได้จัดสร้างวัตถุมงคลที่เป็นรุ่นแรกของท่าน เพื่อนำรายได้สร้างโบสถ์หลังที่ 3 ณ.วัดหินแร่เก่า มี 2 อย่างคือ จระเข้โทนรุ่นแรกเนื้อตะกรุด และเบี้ยแก้รุ่นแรกหุ้มเนื้อตะกรุด ถือว่าสุดยอดมากเพราะตะกรุดที่หลวงปู่ได้ทำ และทดลองมาตลอดเวลาที่ร่ำเรียนมานำมาเป็นมวลสารในครั้งนี้ทั้งหมดไม่มีเหลือ ยังมีมวลสารอื่นๆอีกมากมายลองอ่านรายล่ะเอียดได้

หมื่นกันพันแก้รุ่นแรก (เบี้ยแก้) หุ้มตะกรุด

สร้างจำนวน 999 ตัว มีโค๊ดและหมายเลขกำกับทุกตัว

คาถา สำหรับบูชาหมื่นกันพันแก้รุ่นแรก “อะสีสะติ พะหูเตวะ อาวุธานิ ภัคคะภัคคา มิจุลลานิ โลมังมาเม นะพุทสันติ” 3 จบ

จะป้องกันอัตวิบากกรรม อาถรรพ์เวททำให้มัวเมาขลาดกลัว โรคภัยประหลาดต่างๆ เมื่อยามมีภัยให้เอาไว้ด้านสารพัดศรัตตรู บีทาย่ำรุกไล่ให้เอาไว้ด้านหลัง หาเจ้าฟ้ามหากษัตริย์ เจ้าขุนมูลนาย ให้เอาไว้ด้านขวา เมื่อหาหญิงหานางพญา ให้เอาไว้ด้านซ้าย สารพัดศาสตรามิต้องข้างกายเลย ดุจฝนแสนห่า ข้าวปลาอาหารเป็นพิษ คางแข็งเคี้ยวไม่กลืนเลย พกไว้ร้านค้าบูชาค้าขายมาไว พกไว้เจรจางานมิมาให้รู้ไป