สี่หูห้าตาเรียกทรัพย์ พระอาจารย์ภัทรญาโณ วัดธรรมชัยมงคล จ.เชียงใหม่ เนื้อสัมฤทธิ์ประกายรุ้ง
การสร้างสี่หู ห้าตา (พระอินทร์จำแลง กินไฟถ่ายเป็นทอง) สร้างขึ้นจากนิทานพื้นของชาวล้านนาเล่าขานกันมาว่า กาลครั้งหนึ่งในสมัยพุทธกาล มีชายหนุ่มกำพร้าผู้หนึ่งฐานะยากจนขัดสนมาก มีที่ดินทำกินเพียงน้อยนิดไว้สำหรับปลูกข้าว มีอยู่ปีหนึ่งเกิดความแห้งแล้งต้นข้าวที่ปลูกไว้แห้งตายไปมากพอสมควร มีพระอินทร์บนสวรรค์องค์หนึ่งซึ่งมองเห็นชีวิตความเป็นอยู่ของชายหนุ่มผู้นี้ จึงอยากช่วยเหลือให้พ้นจากความทุกข์ยาก จึงจำแลงกายมาปรากฏเป็นสัตว์ประหลาดตัวหนึ่ง ซึ่งมีหูสี่หู มีดวงตาห้าดวง มาทำลายต้นข้าวในนา บังเอิญชายหนุ่มได้มาพบเห็น จึงเกิดความโมโห คิดจะฆ่าสัตว์ตัวนี้แต่ก็ไม่มีอาวุธใดทำร้ายได้ จึงคิดหาวิธีดักจับจนกระทั่งจับได้ จึงนำมาผูกติดไว้กับต้นเสากระท่อมที่พัก
พอตกเย็นชายหนุ่มก็ได้นำอาหารมาให้สัตว์ประหลาดตัวนั้นกิน แต่มันไม่ยอมกินอาหารแต่อย่างใด กลับยืนตัวสั่นดูเหมือนว่ากำลังหนาวจัด คงต้องการความอบอุ่น ชายหนุ่มจึงหาฟืนมาก่อไฟให้มัน และในขณะที่ชายหนุ่มจะเข้าพักผ่อนภายในกระท่อมเห็นสัตว์ประหลาดตัวนั้นกำลังจับถ่านไฟก้อนแดงๆ ที่กำลังร้อนจัดกินเข้าไป อย่างไม่รู้สึกร้อนแต่อย่างใด จนกระทั่งชายหนุ่มเผลอหลับไป เมื่อตื่นขึ้นมาตอนเช้าก็ต้องตกตะลึง เมื่อพบว่าสัตว์ประหลาดที่กินถ่านไฟก้อนแดงๆ เข้าไปได้ถ่ายออกมาเป็นทองคำ ชายหนุ่มกำพร้าจึงนำทองคำไปขายจนเกิดความร่ำรวย จึงได้ข้อคิดว่า ถ้าชายหนุ่มกำพร้าใจร้อนฆ่าสัตว์ประหลาดตายเขาก็คงยากจนเหมือนเดิม คงเป็นเพราะมีความเมตตาที่คิดละเว้นชีวิตต่อสัตว์ประหลาดตนนั้น ถึงแม้จะเกิดความโมโหที่สัตว์ประหลาดมาทำลายต้นข้าวในนา ดังนั้นอยากให้ทุกคนหมั่นรักษาศีล ภาวนาให้มากๆ และมีพรหมวิหาร ๔ คือ เมตตา กรุณา มุทิตา อุเบกขา ถ้าคนเรายึดถือสิ่งเหล่านี้ได้ชีวิตเราจะพบแต่ความสุขตลอดกาล
สำหรับคาถาบูชาสี่หูห้าตา มีดังนี้ สาธุ อะหัง นะมามิ พระอินทร์ อากาเส จะ พุทธทิปังกะโร มะโมพุทธายะ อิอะระณัง อะระหัง กุสะลาธัมมา สัมมาสัมพุทโธ ทุสะนะโส นะโมพุทธายะ พระโสนามะ ยักโข เมตตามหาลาภา ปิยัง มะมะ ทันตา ปริวาสะโภ วาสุนี หะเต โหนตุ ชัยยะมังคลานิฯ
การสวดคำบูชา สวนทุกวัน กันไฟไหม้ ฟ้าผ่า อันตรายต่างๆ ชนะภัยทั้งปวง บรรเทาทุกข์ จากการเจ็บป่วยและเป็นมหาโชค มหาลาพ แก่ผู้บูชากราบไหว้ ดีนักแลฯ