หมากทุย เป็นเครื่องรางโบราณ ที่สร้างยากเสกยาก พระเกจิอาจารย์สมัยโบราณ เวลาเคี้ยวหมาก ท่านจะไม่เคี้ยวเปล่าๆ แต่จะว่าคาถาเป่าลงในหมาก ในเต้าปูนไปด้วย ขณะเคี้ยว ก็ภาวนาไปด้วย ตั้งธาตุเสกธาตุ อัดคาถา เสร็จสิ้นลงในชั่วเคี้ยวหมากแหลกนี่แหละ
ดังจะเห็นได้ว่า แม้แต่ชานหมากที่ท่านคายออกมาจากปาก ยังศักดิ์สิทธิ์ หรือแม้แต่น้ำหมาก ที่ท่านบ้วนทิ้งกระโถนยังมีพุทธคุณปืนยิงไม่ออก มีดฟันไม่เข้าเป็นที่น่าอัศจรรย์ นี่ขนาดคำหมากที่ท่านเคี้ยว ท่านฉันตามธรรมดา ยังมีพุทธคุณขนาดนี้
ถ้าเป็นหมากทุยที่ท่านตั้งใจทำ ตั้งใจสร้าง ตั้งใจเสก เสกเสร็จแล้วยังต้องถัก หุ้ม เคลือบรัก และปลุกเสกอีกครั้งหนึ่ง จะมีพุทธคุณสูงขนาดไหน ลองคิดดู หมากทุยที่มีคนนิยมเล่นหาราราเป็นหมื่นเป็นแสน ซ้ำหายากยิ่งนัก เช่นหมากทุยหลวงปู่เอี่ยม วัดหนัง จึงเป็นที่นิยมไม่มีเสื่อมคลาย
อันหมากทุยหลวงปู่ผาดนี้ สร้างตามตำรับโบราณทุกประการ โดยเอาลูกหมากดิบ นำมาเจาะหัวอุดด้วยผงวิเศษ นั่นคือผงมหาราชแล้วเสกตั้งธาตุ ตั้งนามเสียชั้นหนึ่งก่อน แล้วเสกเชือกถักหุ้มลูกหมาก จนเรียบร้อยดีแล้ว ลงรักคลุมผงทอง แล้วหลวงปู่ผาด จึงเสกหนุนธาตุ เสกอัดซ้ำอีกครั้งหนึ่ง